Categorie archief: Uncategorized

Deze krant wordt zeer nauwkeurig gelezen. Ik kan dat bewijzen. In een artikel over de verhuizing van de Theologische Universiteit Kampen (08-06-2023) stonden ook een paar zinnetjes over de buren, ene schrijfster Stam-van Gent en haar man, die een stukje … Lees verder →

Met rode oren en een brandend hart las ik ‘Gods smokkelaar’ van Anne van der Bijl. Ik denk dat ik niet de enige ben. Dozen vol Bijbels heeft Anne naar communistisch Oost-Europa gebracht. Eerst kon dat openlijk, later werd het … Lees verder →

column in het Reformatorisch Dagblad van zaterdag 8 april Stille Zaterdag kan een ietwat treurige dag zijn. Omdat het allesbehalve stil is, de wereld gewoon doorraast, en je eigen leven ook. De veertig dagen zijn omgevlogen en je hebt slechts … Lees verder →

„Kerstnacht – het woord is als een lafenis”, dichtte Ida Gerhardt. Kerst is inmiddels voorbij. Maar dat woorden net als bekers koud water lafenis kunnen bieden is ook eind februari een mooie gedachte. Iemand vertelde me dat haar hart altijd … Lees verder →

Dit essay schreef ik voor het RD Magazine van 31 december 2022. https://www.rd.nl/artikel/1004094-verlangen-naar-uw-beeld-maak-mij-zo-heilig-mogelijk De ongecensureerde versie is hier te vinden:

Elk jaar rond deze tijd hoor je het wel een paar keer: „Gemeente, jongens en meisjes, advent betekent verwachten!” Op zo’n moment durf ik bijna niet meer opzij te kijken, vanwege het gegnuif en gegniffel daar, bang dat ik zelf … Lees verder →

Het is geruisloos voorbijgegaan, mijn koperen jubileum als columnist. Zelf had ik het ook niet in de gaten. Het was een van die kurkdroge, klamme zomerdagen waarop ik waarschijnlijk apathisch voor de ventilator hing en geen hoofd had voor herdenken. … Lees verder →

…lonely, very lonely to have a past no one else can share. (Susan Howatch) De profeet Ezechiël wordt door de Geest meegevoerd naar de tempel, naar een kijkgat in de muur, waarachter de privévertrekken van de priesters zijn. Die, volgens … Lees verder →

Ga niet naar Barcelona of Santorini – en zeker niet met het vliegtuig. Ga naar de Duitse wouden, liefst per trein. Zelden heb ik zo’n vakantiegevoel gehad als ooit in een met koffers en mensen volgestouwde coupé. Iemand die bij … Lees verder →

Hier te volgen!