Zaaiing en oogst

Vincent_van_Gogh_-_Geploegde_akkers_('De_voren')_-_Google_Art_Project

 Zaad en gist

“Wanneer we zien en geloven dat bepaalde dingen veranderen moeten, willen de meesten van ons dat direct zien gebeuren.

Het koninkrijk van God werkt niet spectaculair, met plotselinge, onweerstaanbare kracht, maar veeleer zoals zaad en gist. Kleine, volkomen onaanzienlijke middelen die alleen hun werk doen als ze eerst begraven worden. Ze hebben een geschikt medium nodig om te kunnen veranderen, maar het levensprincipe is er in aanwezig. Een verborgen aanwezigheid, maar krachtig genoeg om te beginnen aan het langzame, wonderbare proces van herschepping.

Onze gebeden om verandering – in mensen, in situaties – zijn begrepen in de oude bede ‘Uw koninkrijk kome’. Maar wanneer we dat bidden, vragen we om wat een martelend langgerekte, uitgestelde zaak kan lijken. We zullen het geduld van de boer en de bakker nodig hebben die, nadat ze het ene nodige hebben gedaan, rustig en met kalm geloof wachten op wat komen zal.”

Elisabeth Elliot

 Wachten en verlangen

“Je moet durven wachten en verlangen. Als je vandaag een tomaat plant, kun je die morgen niet plukken. Je moet de tijd de tijd geven en wachten tot de tomaat rijp is. Wachten betekent niet dat je alles op zijn beloop laat en apathisch toekijkt. Wachten is waakzaam zijn en attent reageren op het goede moment dat zich aandient om te handelen. Wachten wil ook zeggen dat je je voegt naar het ritme van de aarde, van de seizoenen, van dag en nacht. Dat betekent dat je alles zijn tijd gunt. En wat je met de aarde doet, doe je ook met jezelf en de ander. Als je dat allemaal niet doet en de aarde gaat forceren, krijg je de rekening betaald. Niets is zo funest als het forceren van jezelf en de ander. Je ondergraaft je eigen energie. Anna Terruwe zei: het verlangen kan niet rijpen in onze tijd. We hebben in het leven vaak niet meer dan het verlangen naar de vervulling. We kunnen daar niet mee omgaan, willen kortstondige bevrediging, maken daardoor veel kapot en lopen onszelf voorbij. De tijd de tijd geven, wachten in waakzaamheid, het durven uithouden in verlangen en leegheid.”

?

(ooit opgeslagen ter inspiratie, zonder vermelding van de auteur. Maar het was dacht ik een of andere abt van een klooster…)

 

Dit bericht werd geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink .

Plaats een reactie