Hierbij maak ik nog even schaamteloos reclame voor mijn schrijvende schoonzus , die na ‘Rebecca’ nu ook ‘Dusters and dreams’ bij De Banier vertaald wist te krijgen. https://www.debanier.nl/romans/theedoeken-en-toekomstdromen/

Met de cover ‘Theedoeken en toekomstdromen’ ben ik niet erg gelukkig. Afgaande op die titel (en de nogal romantische dame en sfeer) zou ik Bucklands boeken persoonlijk nooit kiezen in de winkel, maar die zijn dan ook ietwat misleidend. Romantiek is er zeker, en de boeken lezen gemakkelijk weg. Maar Hannah kan dan ook meeslepend vertellen, en ze doet dat met vaart, humor en kennis van zaken. Voor iedereen die van geschiedenis en van Engeland houdt.

Daarbij is in dit boek kinderloosheid een centraal thema, dat christelijk beleefd en belicht wordt. De subtiele humor in Bucklands observaties en tussen de echtgenoten zorgt ervoor dat het én voor henzelf én voor de lezer allemaal niet te zwaar wordt.

Een recensent in het Reformatorisch Dagblad (RD 21-06-2019) meende dat het verhaal ‘qua spanning en ontknoping tamelijk flauw’ is. ‘De onvervulde kinderwens van het predikantsechtpaar wordt op de valreep op een wonderlijke manier vervuld, zodat ook de toekomstdroom waar de titel naar verwijst, een onverwachte invulling krijgt.’ Dat ‘flauw’ deel ik niet, of je moet wegen van God in het ‘echte’ leven ook flauw durven noemen. Zoals Buckland het beschrijft kan het gaan, en dat dat in een fictief verhaal overkomt als ‘toch nog een happy end’ maakt het mijns inziens nog niet direct ongeloofwaardig. Bovendien hoeven lang niet alle vragen wat betreft kinderloosheid opgelost te zijn als er een andere ‘onverwachte invulling’ voor in de plaats komt, hoe verwonderd je daar ook over kunt zijn. En wat te denken van alle nieuwe vragen en zorgen die adoptie (of pleegouderschap) met zich mee kan brengen. Schaduwen die ik aan het einde van dit boek ook wel zie opdoemen, al gaat het verhaal daar niet meer over. Theedoeken, toekomstdromen en toekomstuitdagingen dus.

(Blijft overigens wel een interessante kwestie: waarom we in boeken alle vormen van een happy end het liefst afkraken, terwijl we er in het echte leven dankbaar voor zijn)

N.a.v. “Theedoeken en toekomstdromen”, Hannah Buckland, uitgeverij De Banier, 2019