Category Archives: Uncategorized

Mijn zoon heeft schoenmaat 44 en mijn dochter kan mijn kleren aan. Om me heen wordt gedebatteerd en gemusiceerd op een niveau dat ik maar amper bij kan benen. Mijn kinderen worden groot, en ik word steeds kleiner. Dat besef … Lees verder →

Soms, als ik na een slechte nacht voor de spiegel sta en in mijn rode-adertjes-ogen kijk, zeg ik zachtjes een paar dichtregels op. „Een man ligt plat in ’t natte gras en schreit, maar glimlacht als de horizon weer kleurt: … Lees verder →

Hierbij maak ik nog even schaamteloos reclame voor mijn schrijvende schoonzus , die na ‘Rebecca’ nu ook ‘Dusters and dreams’ bij De Banier vertaald wist te krijgen. https://www.debanier.nl/romans/theedoeken-en-toekomstdromen/ Met de cover ‘Theedoeken en toekomstdromen’ ben ik niet erg gelukkig. Afgaande … Lees verder →

Tante Ma ligt op haar sterfbed, haar handen „samengebalde kleine klauwtjes.” „Ik ga, fluisterde tante Ma, naar de Bruiloft.” Dat laatste zinnetje uit ”Hoor nu mijn stem” bezorgde me een kleine schok. Een heel boek lang was ik niet geschokt … Lees verder →

Sinds ik columns en artikelen publiceer krijg ik regelmatig de vraag om mee te lezen met een stuk tekst. Dat varieert van fictieve verhalen tot afscheidsbrieven. “Wil je even meelezen, meedenken, mee helpen verwoorden?” Blijkbaar is iets aan het papier … Lees verder →

In de zomervakantie lezen mensen altijd meer dan gemiddeld. Of eigenlijk lézen ze dan vaak pas. Maar waarom? Je reinste kolder, mopperde onlangs een Bekende Nederlander. Lezen moet je gewoon altijd en overal en uitbundig doen, niet alleen in de … Lees verder →

Of ik al gehoord heb dat Kinga Bán gestorven is, vraagt de eerste zoon die thuiskomt. Dat heb ik gelezen, maar veel meer weet ik niet over deze zangeres. In huize Stam wordt nu eenmaal meer Bach dan opwekking gedraaid. … Lees verder →

Lid zijn van een afgescheiden gemeente heeft één voordeel: onverwacht kun je verrast worden door een stem uit de kerk van alle eeuwen. Onlangs, op een stille lijdenszondagmorgen, werd in de Kamper Poortkerk een preek van dr. Kohlbrugge gelezen. Dat … Lees verder →

Iemand vertelde me dat ze tijdens het Heilig Avondmaal wel op haar stoel wilde gaan staan. Vermoedelijk worden er nu reformatorische wenkbrauwen gefronst. Wij zijn ingetogen mensen. En voor geestelijk hoog oplopende emoties moet je bijzonder oppassen. Met vrees en … Lees verder →

Deze column had vandaag in het Reformatorisch Dagblad moeten staan, maar werd niet geplaatst omdat ‘Nashville’ voorlopig een thema met een slot erop blijkt te zijn.  Alle columnisten schreven over Nashville, dus ik maar niet. Als iedereen op de hoofdweg … Lees verder →