We zaten in de kamer en voerden een Goed Gesprek.

En terwijl we dachten – zo’n heel lichte, bescheiden gedachte waar je geen kind aan hebt – ‘ach, wat speelt hij toch lief’ – ontstond er in de keuken een Goed Verhaal. Wat, zoals het hoort, voor meerdere interpretaties vatbaar is.

Want wat ligt er nu precies in deze blik? Triomf? (Zie je nu wel dat ik ook best koffie kan zetten?) Uitzinnige vreugde? (Alles stroomt! Zie die kleuren!)

Was het behulpzaamheid? (Ik weet dat je nodig een stukje schrijven moet // dat je een aanleiding nodig hebt om die keuken weer eens een beurt te geven)

Of is een tweejarige er zich soms al van bewust dat hij zijn moeder vele lesjes nederigheid leert…(Je was zo trots op dat nieuwe koffiezetapparaat hè, daarom heb ik er sinaasappelsap in gedaan)

Hoe dan ook: hoe reageer je als je de keuken binnenstapt waar het vloeit van melk (2x 2 liter) (en gelukkig niet van honing) ?

Je lacht, en hij lacht om jouw lach, en zijn vreugde is volkomen.